Vrouwen woestijnreis Maart 2020
Ik ben nu net zo lang thuis als dat ik in de woestijn ben geweest, de week hier vloog voorbij en de week in de woestijn ging zoveel langzamer.
Alsof je wordt afgeremd om te voelen wat er is. De reis was zo intens, zo bijzonder, bijna niet in woorden te bevatten. Slapen onder de sterrenhemel.
Zoveel liefde, de stilte, tranen, lachen, zingen en dansen, nieuwe vrienden, loslaten, heimwee, vallende sterren, alles kwam voorbij en alles mocht er zijn!
Ik ben heel dankbaar dat ik mee kon, heb me heel erg veilig gevoeld. Dankjewel lieve Debra voor de goede zorgen. En natuurlijk de mannen van de Muzeïna tribe die zo goed voor ons hebben gezorgd!
Debbie Voerman